belki de dünya denen yer Tanrı'nın kafasının içidir.kurup kurup bir kenara ittikleri.her hayali birinin yaşama sebebidir.her fikri bir başka isimle doğup onun ömrünce sürüyordur.aynı isme tekabül edenler ise yalnızca takıntılarının izi sevgililerin önadlarıdır.ne bileyim bir tür şifredir.bizim fikirlerimiz de onun hayal ettiklerinin gerçekliği olduğundan böyle mutsuzlupa daha yakındır belki..neden olmasın ki..düşünceler de zaman geçtikçe bir köşede ölür ve biter.bir daha düşünene kadar da uğramaz.düşündükçe de her şey var değil midir..