kader böyle bir şey galiba..
benimki yaralı pereli, bol bol yamalı..çok üzülüyorum kendi halime.sanırım kendim kadar acıdığım az insan var.çünkü insanlara acımayı aşağılamak olarak görüyorum.diğerlerine üzülüyorum, kendime acıyorum.hayatımda hep bir şey eksikti özgüven mi yoksa başarı mı ne hiç bilemedim..hiç kendim için doğru olana karar veremedim hiç girişken bir insan olamadım hiç beklenileni tam olarak yapmadım hiç bir şey için deli gibi sonuna kadar savaşmadım hep yarıda bıraktım hep vazgeçtim hep yapamam dedim ve yapamadım beceremedim.hep hayalkırıklığına uğradım en çok kendimden.pişmanlığı diğer insanlar için anlık yaşadım kendim için tüm ömrümce..öyle üzgünüm ki.
herkesin hayalindeki diye yansıtılan o romantiklikte zirveye de ulaştım tüm kahrıma tamam diyene de zenginlikte en üst noktadakine de hatta hepsine arkamdan baktırdım.ama hepsini de ben bok ettim.hep bir eksik yan vardı tamamlayamadığım.
bir samimi arkadaşım uzaktan öylesine bir arkadaşıma dönüşme aşamasında bana öyle bir söz söylemişti ki hayatım boyunca kulaklarımda çınlayan o nadir anlardan: sen öyle bir özgüvene sahipsin ki kendinden başkasını sevebilme yeteneğine sahip değilsin..
acaba öyle mi?
hep sevdiğimi sanmalarımın adı tamamen başka mı ne..
sorunun dolayısıyla çözümün ne olduğuyla ilgili en ufak ipucum yok.hep birilerini hayranlıkla seyrettim hep birilerinde benim hiç ulaşamayacağım şeyler gördüm.ucuz bir elbise de buna dahildi, ben giysem öyle durmaz derdim kendimce, özgüvende buna dahildi ben yaparsam ukalalık olur gibi gelirdi.
kendime hep üzüldüm ve hala da acıyorum.
ömrümce hiçbir işe yaramayan hep ortalama kalmış birçok kişide muhteşem beklentiler yaratip hep ortada bırakmış biri olarak kalacağım.hiç düzelemeyeceğim bu gidişle çünkü ben öyle bir lanetliyim ki dünya tarihinde görülmüş tek böyle vakayım.hep bir şey olacakmış iyiye doğru gidecekmiş gibi görünmüş hep sapmış bir ibre..hep son anda direkten dönmüş bir gol.hep hep hep..
tedavi edilmeyi umuyorum fark edilmemiş hastalığımla.
ancak ne acı ki acım ya da üzüntüm bile acınmaya ve üzülmeye değer değil.ben böyle bir pislik, böyle bir boşluk bir yokolmuşluğun böyle bir ibretliğin hikayesiyim.
21 yıldır yalnız zarar veriyorum her şeye.karar vermekten bile acizim bir çok şeye.
gereğini arz ederim.lütfen beni daha fazla kötüleştirme, lütfen.
