ağlayacak yer arayan insan daha başka oluyor.
sevmediği müzisyeni dinlerken en içli yerinde böğüre böğüre ağlayıp eşlik ediyorsun filan..umrunun köşesinden geçmeyen ama "şunu yapalım mı" diyen herkese takılıp kendini oyalıyor aklınca.sanırım pek üzerinde düşünecek kadar kendini bulamıyor.ya da tam da bundan korkuyor.
birkaç günü aştıysa bu durum bir de günlük alıyor..bir işe yaraması gerekmiyor sadece aklını akıtıp taşanları bir nebze toplayabilmek için yapıyor.
