18 Eylül 2010 Cumartesi

geceninkaranlığındakaybolasın.

sokaklar ıssızken yürüdüm,
tek bir insan yüzü görmemek için and içmiştim,
sonra bir siluet gördüm;
küfrettim,duydu;
cevabımı verip birbirimizden uzaklaşmamızı sağladı.
keşke,her şey böyle olabilseydi,
siluetini sevdiğim.
bir de o sesindeki keskin duruş yok muydu,
içimin yağları eridi,
inan bir gülüş bir tatlı bakıştan fazlasıydı seninki..
sesini aramaktayım bu gece de,
bir daha küfret ve en az diğeri kadar orijinal olsun;
istiyorum bunu.
ama sakın yüzünü gösterip içine etme gecemin,
diyorum ya and içtim..